Doberman Irk Standartları – Detaylı Anlatım
Doberman Irk Standartları – Detaylı Anlatım
Kökeni: Almanya’da olan Dobermann, refakat, koruma ve iş köpeği olarak kullanılan bir ırktır. Federation Cynologique Internationale (FCI) tarafından grup 2, bölüm 1’e sınıflandırılmıştır. Bu sınıflandırmada, Pinscher ve Schnauzer tipi, Molosoid ırklar, Swiss Mountain ve Cattle Dog ırkları bulunur.
Tarihsel olarak, Dobermann ırkı, ilk üreticisi Friedrich Louis Dobermann’ın adını taşır. Dobermann, 2 Ocak 1834 – 9 Haziran 1894 tarihleri arasında yaşamıştır.
Davranış ve mizaç olarak, Dobermannlar sıcakkanlı, arkadaşça ve ailelerine son derece sadıktır. İyi huylu olmalarının yanı sıra orta seviyede bir sertlik beklenir. Eğitime açık olan bu köpekler, çalışmayı seven yapısıyla iş gücü, cesaret ve sertlik gösterirler. Kendine güvenen ve korkusuz olmaları, sosyal ve uyumlu olmaları beklenir.
Fiziksel özelliklerine bakıldığında, Dobermann’ın kafatası kuvvetli olmalı ve vücutla orantılı olmalıdır. Kafa, üstten bakıldığında keskin olmayan bir kamayı andırmalıdır. Burun delikleri yuvarlak ve geniş olmalı, ancak çıkıntı oluşturmayacak şekilde tasarlanmalıdır. Ağız ve burun çıkıntısı kafayla orantılı olmalı ve derinlikte olmalıdır. Dudaklar gergin olmalı ve ağız kapandığında tam olarak kapanmayı sağlamalıdır.
Diş yapısı, ırk standartlarına uygun olarak iyi gelişmiş ve beyaz olmalıdır. Toplam 42 dişin bulunduğu Dobermann’ın dişleri, kesici dişler, köpek dişleri, ön-azı dişleri ve azı dişleri olmak üzere çeşitli gruplara ayrılır.
Gözler orta boyutta, oval ve koyu renkte olmalıdır. Kahverengi köpekler için daha açık tonlarına müsaade edilebilir. Kulaklar yüksek durmalı, dik görünümlü ve kafaya orantılı olarak kesilmelidir.
Fiziksel olarak, Dobermannların boyunları kuru ve kaslı olmalıdır. Sırtları kısa ve sıkı, bel kısmı geniş ve kaslı olmalıdır. Kuyrukları dik duruşlu ve yaklaşık iki boğumdan kesilmiş olmalıdır.
Köpeklerin yürüyüşü, çalışma kapasitesi ve dış görünüm için önemlidir. Yürüyüşte ön bacak birisi ileri atıldığında, çaprazındaki arka bacak da ileri gitmelidir.
Kürkleri sert, kısa ve kalın olmalıdır. Renkleri siyah veya kahverengi olabilir ve belirgin işaretler içerebilir. Bu işaretler burun, yanaklar, göz çerçevesinin üst tarafı, boğaz, alt bacakların iç bölümleri, kalçanın iç tarafları, ayaklar ve kuyruğun alt bölümünde olabilir.